KEŞKE

Keşke insanlar iyiliğin değerini bilseydi…

Keşke vefasızlık, ihanete giden yolun taşlarını döşemeseydi…

Keşke bunca iyiliğe rağmen bazıları, ihanet etmeyi karakter sanmasaydı…

Dün iyilik yaptığınız insanlar, bugün size sırtını dönüyorsa, ortada bir yanlış var demektir. Ama yanlış sizde değil, onların vicdanında ve karakterinde saklıdır. Çünkü herkes iyiliği taşıyacak kadar güçlü değildir. Kimileri, kendisi için yapılanları unutur, kimileri de size borçlu hissetmemek için sizi kötüler. Kimi zaman, en büyük ihaneti dost bildikleriniz yapar. Ve en acısı, siz onların kötülüğüne rağmen hâlâ "Acaba ben mi hata yaptım?" diye kendinizi sorgularsınız.

Birine yol gösterirsiniz, elinden tutarsınız, düştüğünde kaldırırsınız. Ama günü gelir, o kişi yürümeyi öğrendiğinde ilk tekmeyi size atar. Bir insanın ne olduğunu anlamak için, ona bir iyilik yapmak yeterlidir. Kimi minnet duyar, kimi de kendini borçlu hissetmemek için size düşman olur. İşte bu yüzden en büyük ihanetler, en büyük iyiliklerin ardından gelir.

İyiliği unutan, nankörlük eden, sırtını dönen herkesin bir bahanesi vardır. Ama bahane ne olursa olsun, ihanetin ve nankörlüğün mazereti olmaz! Bugün dost gibi görünenler, yarın menfaatleri bittiğinde sizi tanımazdan gelir. Daha kötüsü, sizi kötüler, hakkınızda konuşur, sizin yaptığınız iyilikleri kendi başarısı gibi anlatır. Onlar için verdiğiniz emek, hiç olmamış gibidir.

Ve insan bir gün, elinde olmadan şunu söyler: "Keşke iyiliği hak edene yapsaydım!"

Ama işin gerçeği şudur: Hain her zaman haindir, nankör her zaman nankördür. Siz ne yaparsanız yapın, bazı insanlar, mayasında ne varsa onu gösterecektir.

O yüzden hayatın en acı derslerinden biri şudur:

"Herkese iyilik yapabilirsin ama herkesi insan sanmak en büyük hatandır!"

Sevgilerimle

Ali ERTURAN

gazetecialierturan@gmail.com